Monday, November 27, 2006

USTET

USTET

bukas na lang ako mag cecelebrate ng ika100 kong post. at eto ung ika100 ko. sa ika101 na lang ako magcecelebrate

shiyet! saya talaga kahapon. biruin mo. galing akong USTe kahapon. e aun. ang sched ko ay 8:00 am to 12:00 pm. e aun. umalis ako ng bahay ng mga 4:30 am. at nakarating roon ng mga 6:00 ata. tapos ayun. may mga nakikita kita na akong mga magtetest. may mga hawak na folder, bag, permit. e aun. ako naman. lakad siga. rayban shades na nakasabit sa damit(hindi pa nakakasilaw sa mata e), tingin kung saan saan na pangsiga ang mata. e aun. walang nangyari. pumila nga kami. mahaba na pala ang pila. tapos aun. 8th floor nga ako. room A806. memorize ko pa, laway kayo. tapos ang permit no ko ata un. 23237. laway. tapos aun. at pumila pa rin kami bago pumasok. at pagkapasok ko. puro vandal ang mga mesa. pero astig. ibig sabihin pede din akong magdrawing pag doon na ako nag-aaral. astig. tapos ayan na nga. dumating na iyong magbibigay ng test. mjo bata pa. ma'am che ang pangalan niya. tapos inarrange kami alphabetically. tapos aun. napahiya pa nga ako sa katabi ko. kasi english ako ng english. sabi ko. "i believe i should sit there". e aun. nalaman ko lang ng tapos na iyong eksam na dapat nga doon nga siya nakaupo sa inuupuan ko. lintik. tapos nga balik sa eksam. ung unang eksam sa mental ability. kala ko madali lang. e aun. nagtaketime ako sa isang number. malaman laman ko lang ubos na pala ang oras. pero iyong 3 pang test natapos ko agad. tapos tinanong. kung sino daw magshishift sa fine arts. sasabihin ko sana ako. e kaso napagisip isip ko. ikayayaman ko ba yon? miski passion ko ang gnun(iyong mga ganun nga... basta, pag naging kaklase niyo ko malalaman niyo). tapos naisip ko rin. pede ko naman matutuhan iyon sa pamamagitan ng mga libro. o kaya umatend ng mga workshop. tapos aun nga. lumabas na. at naghintay matapos ang iba kong kasama na panghapon pa ang eksam. habang naghihintay ay kumain muna kami sa kfc. tapos umalis ng sandali sa ust. tapos bumalik. naglibot libot. at KUMAIN SA ICE CRAZE!!! sarap. may kamahalan nga lang. pero worth every penny (sa case natin piso). SSAAAAAAAAAAAAARRRRRRRAAAAAAPPPPPPPP!!!! tapos sa anrami talagang magaganda sa mga nagtest. may mga chinita. tapos ang kikinis. shiyet! doon na talaga ako. tapos aun.6:00 pm na kami nakaalis. tapos diretso MOA. at last! naabutan ko na ang globe na nagiiba iba ng kulay. sabi ko nga sa isang balager. "sana magkaroon ako noon sa kwarto ko". e astig naman talaga e. e aun. pumasok na kami. naglibot libot at kumain sa tokyo tokyo. dapat nga sa teriyaki boy. kaso nakita na namin iyong menu. e aun. naalala namin mamimili pa kami. e pinalinis pa naman namin iyong table sa loob. napahiya tuloy kami. pero kaya naman talaga namin i afford. barya nga lang iyon sa amin. hehe. tapos iyon nga. mixed sushi inorder ko red iced tea at choco mousse. ung choco mousse. inuwi ko na lang. tapos iyon. nakakainip sumunod sa mga kasama ko. kaya ayun kaya naman noong nabigyan ako ng pagkakataon(ung time na nagCR sila, e aun. matagal pa naman sila magCR. panu mga babae. baba panty, uupo, maghihintay lumabas ang ihi, eenjoyin ang pagupo sa malamig na bowl, itataas ang panty at pantalon, lalabas at maghuhugas at makikipagkwentuhan pa ata sa loob, at hindi ko na alam ang ginagawa nila.) e aun. sugod ako sa bench at sa nat'l bookstore. at eto ang mga binili ko: boxer brief. boxer shorts. alamat ng gubat ni bob ong at FHM DECEMBER NA SI IWA MOTO! at last kumpleto ko ang issues ngaung year. tapos. ayun. naisip ko bigla. siguro kung iyong barkada ko ang kasama ko mas mageenjoy ako. hindi ko naman sinasabi na hindi ako nagenjoy. pero mas masaya siguro kung sila ang kasama ko. saka magkakasundo kami sa mga pupuntahan namin. di ko tuloy nakita iyong mga bagong sapatos ng lacoste footwear. tapos un nga. basta 12:00am na ako nakauwi. ge. kakatamad ng magtyp. ge! tutulog na ko. antok na ko. zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz. ano??? tulog na nga ako!!!! ge! putek!!! tulog na! wag ka na magcomment di na ko umaasa! ge! hehe... ge

Thursday, November 23, 2006

MUBIS

mga araw pagkatapos bukas (the day after tomorrow) ay magkukumento ako sa mga mubis na aking napanood noong mga nakaraang arw... at eto iyong mga iyon...

*charlie and the chocolate factory
*hotel
*the brothers grimm
*rent (inulit ko uli, astig ng kwento e... wag ng pakialamanan..)
*the omen
*the da vinci code
*xmen: the last stand
*she's the man
*the lakehouse
*fear.com
*sex drive
*sukob
*broken flowers
*the otherside of the bed

Wednesday, November 22, 2006

PULMONIA

LUMAKI ANG ULO?

nakakalahating araw lamang ako sa eskwelahan ngayon. mga alas dose y medya na ako nakapasok. sa totoo nan ay kahapon ay absent ako. sa kadahilanang mabigat ang akin ulo. hindi. mali ang iniisip ninyo. hindi lumalaki ang ulo ko. talaga lang sumasakit ang ulo ko dahil sa aking baradong ilong. oho. ayon sa akin ispekulasyon, ito ay dahil sa pagtulog ko na nakaboxers lang. hindi ko kasi mapigilan. ang pagtulog ko na nakahubad ay nagbibigay sa akin ng kakaibang init na hindi ko nararanasan sa mga normal na mga gabi na ako ay nakadamit. mali, hindi ako nalilibog sa mga gabing ako ay nakaboxers lang (woi, ikaw na kaklase ko, wag kang maingay! kilala mo na kung sino ka!) pero maaaring minsan, pero hindi... basta. malibog na kung malibog. joke. pero sa totoo lang. mas masarap matulog na ang pakiramdam mo ay mabanas at nilalamig. nakuha ninyo? basta. kakaiba talaga ang pakiramdam ko.

Sunday, November 19, 2006

PILIPINO ANG TUMAPOS

PILIPINO ANG TUMAPOS

ano pa nga ho ba ang pupuwedeng masulat ngayon. siyempre ho. ano pa nga ho ba. e di ang nangyaring sagupaan nila manny at erik. oho. iyong boxing ho kanina. sino pa nga ho ba ang mananalo kung hindi ang nag-iisa nating pambato sa boxing, si manny pacquiao. kung isa ho kayo sa mga contacts ko sa aking account sa ym ay marahil natanggap ninyo ang GM ko sa inyo. oho. sa RCTI ko ho napanood ang laban. marahil ay sinuwerte lang ako. malikot kasi akong manood. kaya ayon palipat-lipat habang may patalastas pa sa abs-cbn. e sa kagandahang-palad, ayon, napapunta ako sa RCTI na isang Indonesian Network. hindi nga ho ako makapaniwala. mas nauna silang mag telecast ng laban. kaya ayon. hindi ko na pinalampas. pinanood ko na ng tuluyan. actually, round 2 na ang aking naabutan sa laban sa RCTI. pero sakto naman ang pagkahilo ni erik at muntik na siya natumba. pero pagdating ng round 2, doon siya tuluyang natumba. ngunit, NGUNIT! nakatayo pa eto. pero mga ilang segundo lang ay hindi na niya nakayanan. suntok dito, suntok doon. at doon, DOON! doon na talagang natuluyan si erik. natumba. pero, hindi na nakabangon. at siya ay sumuko na. kahit na sinasabi ng kanyang ama na tumayo pa. ang sagot lang nito ay iling (napanood niyo ba iyon?).

kaya ngayon. ang buong pilipino sa buong mundo ay nagdiriwang sa kanyang pagkapanalo. dahil sa tapang, lakas at tiyaga. nakamit ni manny ang tagumpay. hindi lamang ng isang boksingero pero pati na rin ang kanyang pagkapilipino.

Saturday, November 18, 2006

MEMOIRS

MEMOIRS

MINSAN LANG ‘TO. PAGBIGYAN NIYO NA. KUNG MAY MALI SA GRAMMAR KO, PAKIKOREK NA LANG. POTA, NAHIHIYA AKO SA POST KO NGAYUN. KAYO NA ANG BAHALA HUMUSGA. EMOEMOHAN LANG ‘TO. TRUE TO LIFE YAN. PUUUUTTTTAAA!!!! ETO NA. ETO NA. ETO NA. WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH!!!

When I hit the age of thirteen (that’s the age when I entered high school), I learnt to go out. Have some fun. Gimmick! And eventually became a nocturnal guy. At first, I had fun with my friends. Played some computer games. We (friends, barkadas) always ate our dinner at LBSquare every Friday night -- TGIF. In short, FUN. I never noticed that my grades are not progressing. Worse, I’m starting to get lower grades. I’m not used to getting lower grades. And I am not supposed to have one. Because during my elementary days, I’m always on top. I even got the spot of top2 when I was in grade 2. Grade 5-6, not so good. But hey, I’m still on the top. I’m still on top15. And during our graduation day, I even got an academic award.

Things changed when I entered high school. Laziness inside me is starting to form. Just like cancer. It spread quickly inside my system. I thought of study habit as corny and would not give me any advantages when it comes to academics. My teachers always teach us to have study habit every night. But for the sake of being cool or in, I didn’t follow them. But I’m still not IN the IT GROUP. Although I always mingle with them, I still feel that I am not still in. But they keep insisting, “Ano ka ba? Parte ka na nga ng barkada..”. But I still can’t feel the commitment. Commitment on the barkada. The handcuffs that keep us all together.

By my second year in high school, I met new friends. Newer friends. So yeah, I gained a lot of them. But I can say that they were just my friends, not a FRIEND. But we all hung around. My grades our getting higher. Not because of my friends, but because my dad promised to buy me a new phone if I’ll get an award on this year’s recognition. Luckily, I made it. And much to my expectation, I became one of the finalists of IRRI’s painting contest. I was so lucky that year.

So third year came. I’m starting to get my laziness inside me again. And that’s when I realized that a chemotherapy would not last to cure my laziness forever. But still, I enjoyed my third year, I joined a painting contest and won the third place. But I’m not contented with my life, high school life --still.

Fourth year. I decided to be quiet and mysterious. My lips are always closed. I barely make a sound. Even my breathing was tamed to be silent. My friends begun asking me why am I so quiet. I just told them that I have no right to have fun since I got low grades last year. So there, I was alone all the time. But my barkada is still there. They keep on cheering me up. That’s when I felt that I’m in. I didn’t cared of being as IT anymore. I only cared of being IN with them. Having those handcuffs. And having FUN.

I don’t know what tomorrow will bring. So I’m now living every day as if it was my last. I’m starting to study again. I’m starting to go out, but not always. I drink and smoke for fun (but it‘s not fun for my health, I know!). And most of all, I always thank God for creating such wonderful creatures -- my FRIENDS.


EEEEEEEEMMMMMMMMMOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!

PUTANGINA. NAG-EEMOEMOHAN NANAMAN AKO EH. POTA. MINSAN LANG TOH PAGBIGYAN NALANG.

Tuesday, November 14, 2006

hot hot

FERGALICIOUS{HOT HOT!!!}



fergie's so hot. i can't resist her fergaliciousNESS. fergalicious.
HOT!!
SOOOO HOOOT!!!
SCORCHING HOOOOOOOOOOOOOOOOT!!!!!

my chemical romance

WELCOME TO THE BLACK PARADE



shit, nakakamiss ang blogosphere...