BIN CHO

naranasan niyo na ba magkaroon ng kaklase na foreigner? tulad ng koreano, amerikano, o hapon? nako! sigurado ako, OO!

pero nakakalungkot isipin na ang iba sa kanila ay kailangan ding umalis at ipagpatuloy ang kanilang pag-aaral sa kanilang sariling bayan. nakakalungkot nga. kala mo siguro sa una, wala kang pakialam sa kanila. pero, nagkakamali ka. lilipas ang mga araw, mararamdaman mo na parang namimiss mo na sila. para bang namimiss mo iyong amoy ng kanilang anghit. iyong katarantaduhan nila. at pati na rin noong araw na naramdaman mo na nainvade na ang pilipinas ng mga koreano. hindi ba't totoo naman lahat ng aking mga sinabi.

kagaya ko, ang iba sa inyo nga ay naaalala ang mga araw na siya ay namamalagi pa sa ating inang bayan.

napasulat ako ng ganito dahil kanikanina lamang ay nakausap ko sa pamamagitan ng YM ang aking dating kaklase na isang koreano. nagngangalan siyang, BIN CHO. palakaibigan at maaalahanin itong aking butihing kaklase. napaka talino rin sa math, akalain mo nga naman. may pagkamoody nga lang itong lokong ito. naalala ko pa nga noong bad trip siya e sinuntok niya ang pader ng malakas na malakas na pakiramdam mo e guguho na ang eskwelahan niyo pero hindi nangyari. pero sa totoo lang talaga noong una ay hindi ko siya masyadong nilalapitan dahil na rin sa kaniyang kakaibang amoy. pero natutunan ko na ring masanay.

at heto nga pala ang aming pinagusapan sa YM:

wcho14: hi
kim: hei
wcho14: hey man how are you?
kim: how are you
kim: im fine here
wcho14: fine kk
kim: when are you gonna be visiting us?
wcho14: hummm
wcho14: I don't know...kkk
kim: we miss you
kim: hehe
wcho14: me too
wcho14: haha
kim: guess what?
wcho14: hmm
kim: there are a lot of koreans in msmsi
wcho14: two year,,,,,,
wcho14: hmm
wcho14: mor thann..
wcho14: sory..
kim: why?
wcho14: high... schoolll...
wcho14: rho
kim: there are 3 to 4 high schools students. while there are 43 elementary students
wcho14: what do you mean??
kim: there are a lot of koreans in msmsi
wcho14: I have to study 3years in high school more..haha
wcho14: hm
kim: ow
wcho14: how many??
kim: 45 to 50
wcho14: msmsi??
kim: yes!
wcho14: kummm
wcho14: it impossible
kim: but it already happened
kim: they are invading us filipinos
kim: haha
wcho14: haha
wcho14: I think
kim: you still need to finish how many years in highschool?
wcho14: yah
wcho14: ...
wcho14: that so sad,..
wcho14: it makes me crazy abat study..
wcho14: hey
wcho14: good bye
wcho14: I need to go
wcho14: tke cre2
kim: okay
kim: take care
wcho14: bb
kim: and be sure to visit us soon
wcho14: haha
kim: bye
wcho14: I hope
kim: bring us KIMCHI!
kim: haha

ayan ho ang aming pag-uusap. tila madali lang ang aming pag-uusap. pero nanatili talagang totoo ako at ipinadama ko sa kanya ang aming pangungulila sa aming koreanong kaklase. mananatili kang pilipino sa amin sa isip sa salita at sa gawa.

siyempre biro lang iyon. hindi naman siya pwede maging pilipino dahil nga koreano siya. hindi niyo ba naiintindihan iyon? koreano nga siya! mga hunghang! mga tarantado at mga tanga!

ako ho ay kalmado na ngayon at handa ng magpaalam. HANGGANG SA MULI! PAALAM!