NOW THAT'S AMAZING

NOW THAT"S AMAZING

haggard talaga kahapon. ang raming nangyari e. masasabi ko talagang hindi ordinaryong araw ang mga kaganapan kahapon.

i started my day xmpre nag-ano alam niyo na yun, basta nag M or J. tapos uminom ng kape. tapos upo sa trono. tapos naligo. tapos nagtapis. tapos umakyat para magbihis. tapos tumitig sa salamin para tingnan ang mga ayaw ko sa mukha ko, at ayun nabwisit, marami pala. tapos bumaba na ako para magsipilyo. at naginternet. tapos bumili ng harina. harina? eto palang hindi na ordinaryo para sa akin. tapos nakauniform ako. lintsak na yan. ako lang pala ang nakauniform sa service. buti nalang nagdala ako ng maong at poloshirt. at aun. pumikit habang humahampas sa mukha ko ang hangin at ang mga halaman, at nagisip kung anuano ang mga mangyayari mamaya. aba'y akalain mo nga naman pagkamulat ko ay nasa eskwelahan na ako. now that's amazing. ayun. hindi na ako umakyat. diretso na ako sa aming HORROR BOOTH. at nagsimulang magayos. ayan ok na. at nagumpisa na. sinabit ko ang ulo ko sa lubid at nagpanggap na nagpakamatay. ayun, walang pumapansin sa akin, buhusan ko nga ng harina ewan ko lang kung hindi pa nila ako pansinin. tapos ayun naka 5 rounds kami ng pananakot bago kami umakyat. may mga umiyak nga na mga bata. may mga nagtawanan.

pinaakyat na kami at pinalitan kami ng mga 2nd yr. magrerecollection na daw. kala ko boring. buti na lang masaya iyong speaker. kaya ayun. tawanan. tapos noong bandang patapos na. ipinakita iyong healing. doon kami naamaze. now that's amazing. nagtumbahan iyong crew nila. parang itinapat lang iyong kamay ng speaker tapos iyon parang nahimatay. tapos may tumawa, sabi ng speaker, "This is not a circus...". oo nga naman. wala kasing clown. tapos ayun kami na ang isinunod. nagpahuli na ako gawa umihi pa ako sa kaba. at ng lumaon ay tumayo na rin para magpahealing. at ayun. ipinikit ang aking mata, ipinagtabi ang dalawang paa at ipinagdikit ang dalawang palad. naghintay, sabi ko "shit, nandito na ba? matutumba na ata ako". tapos ayun. papalapit na ng papalapit na ang speaker sa akin at ako ay natumba. nagmulat ako bigla bago pa dumikit ang ulo ko sa sahig. nakokonxus kasi ako. ewan ko. pero ung iba nanatiling pirme sa sahig at tumayo. siyempre ako, konting acting na, "Oh my GOD" tapos hawak sa ulo at pumikit tapos nagindian sit tapos tumayo. siyempre kunwari talagang perpekto ang aking pagkakabagsak. pero sa totoo lang, kidding aside, naging light talaga ako, para akong isang bulak na bumabagsak sa isang vacuum. now that's amazing. tapos ayun. may nagsalita. kung sino pa daw ang gusto na maramdaman ang miracle ni GOD, un ata sinabi niya. pumunta lang daw sa unahan. 18 lang daw ang pede na lalake. e aun. nagalinlangan pa ako. tapos makisiksik na ako sa unahan. aun biglang sinabi. "the last two in the row, mag-alalay na lang kayo." waaah. now i can feel the miracle of GOD. biruin niyo ako ung THIRD to the last. now that's amazing. tapos pinatanggal ung salamin ko. at pinapikit uli, pinagtabi ang paa at palad. praying posisyon ata tawag dun. tapos ayun. sunudsunod kami nagtumbahan. parang domino effect. although di ko nakita, naramdaman ko naman. ako ang pinakanagsuffer gawa ako ang nasa hulihan. dinaganan ako ni gab. ako naman tumayo agad at nagacting na parang may nangyari sa aking kakaiba. pero kidding aside, may nangyari nga, pero inoveracting ko nalang. parang mas naging light ako.

tapos nun. pinakita nung speaker sa amin iyong rosary niya. ibinigay daw yun ng POPE PAUL II sa kanya. which is true. tapos ayun nagpakita nga daw si POPE sa kanya noong araw na namatay ung POPE. at aun. basta. mahabang istorya.

KWENTO KO NALANG NEXT TIME...